กังวาล ทองเนตร

ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่คลังปัญญา Pohthaiblogspot.com

วันจันทร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

โฆษณาแค่หมาล่าเนื้อ






บริษัทโฆษณา

  • เพื่อนบล็อกเกอร์ทั้งหลายและเว็บมาสเตอร์ทุกท่าน หลายท่านมัววุ่นวายอยู่กับการวิ่งหาโฆษณามาลงเว็บ/บล็อกของตัวเองจนลืมสาระสำคัญของการมีเว็บ/บล็อกไป
  • บล็อกก็คือ เว็บที่ให้ความรู้สาระต่างๆอาจจะด้านใดด้านหนึ่งแขนงใดแขนงหนึ่งตามแต่ความรู้และความเชี่ยวชาญของคนเขียนบล็อก (บล็อกเกอร์ )คนนั้นๆ
  • ถ้าเราพิมคีย์เวิร์ดใดก็ได้ลงในช่องค้นหาของกูเกิ้ลและเว็บค้นหาต่างๆ เราจะพบว่าที่ขึ้นมาแสดง ก็คือมาจากหน้าเว็บบล็อกทั้งสิ้น
  • จำไว้ครับว่ากูเกิ้ลมันมีหน้าที่แค่ค้นหา และมันไม่ใช่เจ้าของผลงานนั้นๆ แต่เป็นพวกเราคนเขียนบล็อกและเว็บมาสเตอร์ทั้งหลาย นั่นคือสิ่งที่เราคนเขียนบล็อกต้องภาคภูมิใจที่เราให้คนอื่นโดยที่เราไม่ได้คิดค่าสมองเราเลย เรายิ่งใหญ่กว่าเยอะครับ
  • ส่วนโฆษณาเป็นเรื่องรองเป็นองค์ประกอบเสริม ทุกวันนี้เจ้าของแบนเนอร์โฆษณาที่เปิดรับสมัครให้พวกเราไปนำโค้ดแบนเนอร์มาวางในเว็บ/บล็อก มันเอาเปรียบเราทั้งนั้นครับ

  • มีคนคลิกเยอะมันก็หาว่าผิดปกติ หาเรื่องตัดเรา Google adsense ไอ้นี่ตัวดี เหี้ยสายพันฝรั่งเลย มีคนเข้าชมบล็อกเราวันละ4-5 ร้อย คน เราจะรู้ไหมว่าใครคลิกโฆษณาอย่างไรบ้าง เขาคลิกเยอะกับเป็นความผิดของเรา พอคนไม่คลิกมันก็บอกว่าโฆษณาต่ำกว่าเกณฑ์ ตกลงไม่รู้มันจะพ่อง อย่างไรกันแน่


  • บางคนพอถูกตัดโฆษณา เสียกำลังใจ เลิกเขียนเลย  อย่าไปเลิกครับ เขียนมันต่อไปและกระจายสิ่งที่มันทำกับเราออกไปเพื่อนเราจะได้ไม่โดนหลอก เราเป็นผู้ให้ความรู้กับสังคมแต่โดนฝรั่งตาน้ำข้าวมาหลอกเสียเอง ได้ไงครับ เราต้องไม่ยอม

  • มีใครบ้างที่ได้เงินจากการติดแบนเนอร์โฆษณาประเภทนี้ ไม่มีหรอกครับ ถ้ามีนำเช็คถ่ายรูปมาโชว์ครับนำมาอัปขึ้นบล็อกผมนี้ ให้พี่น้องเราได้เห็นกัน ไม่มีครับ ผมเคยสมัครหลายครั้ง พอครบ 100 เหรียญมันบอกจะส่ง Pin มาให้รอ 3-5 วันเพื่อยืนยันเชื่อเหอะครับวันต่อมา มันตัดบัญชี โชว์ข้อความสากกระเบือของมัน บัญชีของคุณถูกตัดเนื่องจากการคลิกที่ไม่ถูกต้อง

  • มันขึ้นอยู่แค่นี้แล้วก็ไม่อธิบายเหตุผลหอกอะไรให้เราเข้าใจมีแต่ลิงค์โยนไปโน่นไปนี่ ผมโดนมาลักษณะนี้ 6 ครั้งครับ ไม่ได้เงินซักบาท ในขณะที่มันได้ค่าโฆษณาไปฝ่ายเดียวโดยไม่แบ่งกับเราแม้แดงเดียว ทั้งที่มันอาศัยเนื้อหาหน้าเว็บเราวางโฆษณาแล้วเก็บค่าโฆษณา แต่มันไม่มีค่าสมองให้เราเลย
  • คนเขียนข่าว ก็มีรายได้ คนเขียนคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์ ก็เรียกว่าคอลัมนิสต์ เขียนน้อยกว่าเราอีก แต่เราซึ่งให้ความรู้กับสังคมได้อะไรตอบแทนครับ รัฐบาลและหน่วยงานรับผิดชอบมันทำสากอะไรอยู่ไม่ช่วยเหลือกันบ้างเขียนกฎหมายมาช่วยกันบ้าง
  • ทางที่ดี เราสร้างบล็อกเราให้ดีครับอัดเนื้อหาเข้าไปเยอะ วันหนึ่งมีคนเข้าดูเยอะๆ แล้วเราก็นำไปจดทะเบียนโดเมนเนมของเรา แล้ว เดินหาโฆษณาตามร้านค้ามาสร้างแบนเนอร์ของเราแล้วลงเองดีกว่าครับเหนื่อยหน่อยแต่ชัวร์ ปล่อยให้พวกบริษัทแบนเนอร์โฆษณามันนำโฆษณามันไปวางข้างกำแพงครับ
  • รับรองครับพวกนี้มันอยู่ไม่ได้แน่ถ้าไม่มีเรา มันจะเอาโฆษณาไปวางหน้าเว็บเปล่าได้หรือไม่ ไม่มีทางครับเราต้องช่วยกันต่อต้านมัน อย่าลืมครับตอนนี้ค่าแรงขั้นต่ำ 9 พันบาทต่อเดือน ติดโฆษณาได้เดือนละ 5 บาทคุ้มไหมครับ อยู่ได้หรือไม่ ค่าสมองค่าความรู้เรามันถูกเหยียบย่ำขนาดนั้น ต้องอย่ายอมมันครับ ผมเป็นติวเตอร์สอนชั่วโมงละ 500 ยังอยู่ยากครับแล้วคนที่ไม่มีงานหลักจะอยู่อย่างไร อีกหน่อยค้นหาอะไรในกูเกิ้ลก็ไม่เจอเพราะไม่มีบล็อกเกอร์อย่างพวกเรา ช่วยกันครับมันต้องยอมเราแน่ 
  • และเมื่อเราเข้าบล็อกใครแล้วเห็นโฆษณาในบล็อกพี่น้องร่วมอาชีพร่วมอุดมการณ์ก็ช่วยคลิกให้เขาหน่อยครับหัวอกเดียวกัน ส่วนคลิกแล้วจะได้หรือไม่ก็อีกเรื่องครับแต่อย่างน้อยเราควรทำเป็นธรรมเนียมครับเพื่อช่วยเหลือกันเองในกลุ่มคนสร้างงานสร้างความรู้อย่างพวกเรา รวมถึงคนที่เข้ามาค้นหาความรู้ต่างๆด้วยครับเมื่อพวกคุณได้สิ่งที่ต้องการแล้ว ก็อย่าลืม คอมเม้นท์ขอบคุณพวกผมสักนิดครับ และถ้าเว็บนั้นมีโฆษณาติดอยู่ก็ช่วยเขาคลิกหน่อยครับเป็นค่าตอบแทนสิ่งที่คุณได้ไปจากสมองพี่น้องผม คุณไม่ได้เสียแม้แดงเดียวครับ บริษัทโฆษณาจะเป็นคนจ่ายครับ มีน้ำใจกันหน่อยครับ อย่าให้สังคมมันเหือดแห้งน้ำใจนักเลย และช่วยกันยำมันครับ อย่าให้มันมาเอาเปรียบเรา ในขณะที่เราให้ความรู้กับสังคม ตัวเราเองกลับมานั่งกินน้ำตากับพวกเลวพวกนี้

  • นำข้อคิดข้อเสนอผมไปคิดครับถ้าเห็นด้วยก็ช่วยกันครับ หรือขี้เกียจเขียนก็ก๊อปหน้านี้ไปวางต่อๆกันไปครับขยายแนวรบเราออกไป

ขอบคุณครับ


เพลงแล้งน้ำใจ สายัณห์ สัญญา ขับร้อง ก้องทำ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น